2. پرکننده(قالب گیری پلاستیک تزریقی)
پرکننده ها که به عنوان پرکننده نیز شناخته می شوند، می توانند استحکام و مقاومت حرارتی پلاستیک ها را بهبود بخشند و هزینه ها را کاهش دهند. به عنوان مثال، افزودن پودر چوب به رزین فنلی می تواند هزینه را تا حد زیادی کاهش دهد، پلاستیک فنلی را به یکی از ارزان ترین پلاستیک ها تبدیل کند و استحکام مکانیکی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. پرکننده ها را می توان به پرکننده های آلی و پرکننده های معدنی تقسیم کرد، اولی مانند پودر چوب، پارچه کهنه، کاغذ و الیاف پارچه های مختلف و دومی مانند الیاف شیشه، دیاتومیت، آزبست، کربن سیاه و غیره.
3. روان کننده (قالب گیری پلاستیک تزریقی)
نرم کننده ها می توانند انعطاف پذیری و نرمی پلاستیک ها را افزایش دهند، شکنندگی را کاهش دهند و پلاستیک ها را برای پردازش و شکل دهی آسان کنند. نرم کننده ها عموماً ترکیبات آلی با جوش بالایی هستند که با رزین قابل اختلاط، غیر سمی، بی بو و پایدار در برابر نور و گرما هستند. فتالات ها بیشترین استفاده را دارند. به عنوان مثال در تولید پلاستیک های پی وی سی در صورت افزودن نرم کننده های بیشتری می توان پلاستیک های پی وی سی نرم را به دست آورد. اگر نرم کننده اضافه نشود یا کمتر (دوز کمتر از 10 درصد) اضافه شود، می توان پلاستیک های پی وی سی سفت و سخت را به دست آورد.
4. تثبیت کننده (قالب گیری پلاستیک تزریقی)
به منظور جلوگیری از تجزیه و آسیب دیدن رزین مصنوعی در اثر نور و حرارت در فرآیند پردازش و استفاده و افزایش طول عمر، باید یک تثبیت کننده به پلاستیک اضافه شود. معمولاً استئارات، رزین اپوکسی و غیره استفاده می شود.
5. رنگ ( قالب گیری پلاستیک تزریقی )
رنگ‌ها می‌توانند پلاستیک‌ها را دارای رنگ‌های روشن و زیبای متنوعی کنند. رنگ های آلی و رنگدانه های معدنی معمولاً به عنوان رنگ استفاده می شوند.
6. روان کننده
عملکرد روان کننده این است که در هنگام قالب گیری از چسبیدن پلاستیک به قالب فلزی جلوگیری می کند و سطح پلاستیک را صاف و زیبا می کند. روان کننده های رایج عبارتند از اسید استئاریک و نمک های کلسیم منیزیم آن. علاوه بر افزودنی های فوق می توان مواد ضد اشتعال، مواد کف کننده، آنتی استاتیک و ... را نیز به پلاستیک ها اضافه کرد.
